نقش دانشگاه در آموزش کارآفرینی

با توجه به بیکاری های فزاینده ی دانش آموختگان رشته های کشاورزی در ایران و روند رو به افزایش آن توجه به بخش خصوصی برای ایجاد اشتغال امری ضروری می نماید. در این راستا آموزش افراد کار آفرین از وظایف دانشگاه ها تلقی می شود. این پژوهش با هدف تعیین صلاحیت های مورد نیاز دانش آموختگان کشاورزی جهت موفقیت در کار آفرینی و استراتژی های قابل اتخاذ توسط دانشگاه برای ایجاد این صلاحیت ها از دیدگاه کار آفرینان در دو مرحله انجام شد. مرحله ی اول از رهیافت کیفی جهت تعیین صلاحیت های کار آفرینی و استراتژی های دانشگاه جهت ایجاد این صلاحیت ها استفاده شد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 12 کار آفرین فارغ التحصیل دانشگاهی شهرستان سنندج جمع آوری شد. روش نمونه گیری هدفمند بود. در نهایت یک لیست از 16 صلاحیت کار آفرینی از طریق بررسی متون و مصاحبه با کار آفرینان ایجاد شد. در مرحله دوم تحقیق، از ابزار پرسشنامه استفاده شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل 50 نفر از کار آفرینان استان کردستان بود که به علت کم بودن تعداد آنان اقدام به سرشماری نمودیم. در نهایت 16 صلاحیت برای موفقیت در کار آفرینی از جمله دانش فنی، بازار یابی، برنامه ریزی و طرح نویسی تعیین و اولویت بندی گردید. 11 استراتژی قابل اتخاذ توسط دانشگاه برای ایجاد این صلاحیت ها شناسایی و اولویت بندی گردید که از جمله می توان به ایجاد ارتباط بین دانشگاه و مراکز کار آفرینی، فرستادن دانشجویان به مراکز کار آفرینی موفق برای کسب تجارب عملی و استفاده از کار آفرینان موفق در امر آموزش دانشجویان اشاره کرد.

Keywords:

آموزش کار آفرینی , دانشجویان , کار آفرینی , دانشگاه