مقایسه سه روش جداسازی DNA ژنومی از بافت برگ، ساقه و ریشه مرکبات

پیشرفت های اخیر در زمینه بیوتکنولوژی و اصلاح درختان میوه تمرکز پژوهش ها را به سمت تکنیک های سلولی و ملکولیسوق داده است. در این میان مرکبات به عنوان یکی از محصولات باغی مهم کشور از اهمیت خاصی برخوردار است. به عنوانگام اول در چنین پژوهش هایی، استقرار یک روش مناسب و کارآمد جهت استخراج DNA ژنومی خالص و با غلظت مطلوب ازاهمیت زیادی برخوردار است. در مقاله پیش رو، راندمان سه روش استخراج DNA مبتنی بر روش CTAB جهت استخراج DNAژنومی از بافت های مختلف درختان مرکبات شامل برگ، ساقه و ریشه از نقطه نظر غلظت و خلوص DNA به دست آمده و نیزکارایی روش مقایسه شد. تفاوت عمده این روشها در مدت زمان مرحله هضم سلولی و نحوه اجرای آن، مراحل آلودگی زداییپروتیینی و نیز مرحله رسوب دهی DNA است. از میان سه روش مورد بررسی روش علیزاده و همکاران اگرچه به لحاظ زمانیطولانی تر بود اما DNA حاصل از آن عاری از آلودگی های RNA ، پروتیینی، پلی ساکاریدی بود. این روش در مقایسه با دو روشدیگر، کارایی بهتری را در استخراج DNA از بافت های مختلف به ویژه ریشه های مویی نشان داد. روش معصومی و همکاران نیزبه دلیل مقرون به صرفه بودن از نظر زمان و نیز سهولت اجرا در مورد پژوهش هایی که تعداد نمونه ها زیاد و غلظت اندک DNAمساله ساز نمی باشد قابل استفاده و سودمند است.

Keywords:

استخراج DNA , CTAB , پلی ساکاریدها , الکتروفورز