بررسی وضعیت مدیریت تایرهای فرسوده و کاربردهای مختلف آن در جهان و مقایسه با وضعیت شهر تبریز

هرگاه هر نوع تایری از وسیله نقلیه بدون امکان نصب مجدد برای استفاده مستمر در جاده به طور دایمی جدا شود تایر فرسوده نامیده می شود. میزان تولید تایرهای فرسوده در جهان رو به افزایش است. این مواد نسبت به تجزیه زیستی مقاوم اند، تراکم ناپذیرند و همچنین فضای زیادی را در محل های دفن اشغال می کنند. از طرفی تلنبار نمودن و رها کردن آنها مکان مناسبی را برای رشد و تکثیر ناقلین و جانوران فراهم می کند و خطر بروز آتش سوزی وجود دارد، اقدامات بسیاری جهت مدیریت آنها در سطح جهان صورت گرفته است. کاربردهای مختلف و گسترده تایرهای فرسوده در سطح جهان حاکی از پتانسیل بالای آنها برای استفاده مجدد، بازیابی مواد و انرژی است که در ایران کمتر به آن توجه می شود. این مطالعه با هدف بررسی نحوه مدیریت تایرهای فرسوده در جهان و ایران (مطالعه موردی شهر تبریز) و ارایه راهکارهای مبتنی بر اصول بهداشتی و زیست محیطی جهت دفع آنها انجام گردید. وضعیت موجود جمع آوری و دفع نهایی در شهر تبریز با استفاده از چک لیست، مشاهده، بازدیدهای میدانی و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از منابع علمی و تجارب سایر کشورها و شرایط موجود راهکارهایی ارایه گردید. نتایج مطالعه نشان داد در شهر تبریز تایرهای فرسده به همراه سایر پسماندهای شهری وارد محل دفن شده و یا در گوشه ای تلنبار می شوند. براساس نتایج مطالعه و شرایط موجود و همچنین با توجه به سلسله مراتب مدیریت پسماند ابتدا باید تولید تایرهای فرسوده با اقدامات مدیریتی و فنی کاهش یابد، سپس در مرحله بعدی با تغییر و تبدیل و کاربردهای مختلف تایرهای فرسوده بازیابی شوند. با تصویب قوانین و نظارت از ورود تایرهای فرسوده به مکان های دفن جلوگیری شود و سیستم مدیریتی توسعه مسیولیت تولید کننده (EPR) برای مدیریت آنها به کار رود.

Keywords:

تایرهای فرسوده , مدیریت و دفع , سیستم های مدیریتی , شهر تبریز