مقایسه شاخص بارش استاندارد و خشکسالی احیایی در پهنهبندی و پایش خشکسالی هواشناسی در استان سیستان و بلوچستان

موقعیت جغرافیایی استان سیستان و بلوچستان و قرارگیری آن در کمربند خشک، موجب شده تا خشکسالی بر بخشهای مختلف زندگی مردم خسارتهای هنگفتی وارد آورد. هدف از این تحقیق، پهنهبندی خشکسالی در این استان با دو شاخص بارش استاندارد (SPI (و خشکسالی احیایی (RDI (است. نتایج SPI در بررسی27 ایستگاه در طول آماری 35 ساله (93-1360 (نشان داد که در 8 سال خشکسالی فراگیر، در 8 سال ترسالی فراگیر و همچنین 19 سال وضعیت بارندگی در وضعیت نرمال بودهاست که سال 79-1378 شدیدترین خشکسالی و سال 77-1376 شدیدترین ترسالی بودهاست.بررسی شاخص RDI دریک بازه زمانی 18 ساله در سطح استان (93-1375 (نشان داد که طی دوره مذکور 6 سال ترسالی، 7 سال خشکسالی و 5 سال وضعیت نرمال اتفاق افتادهاست. در این میان سال آبی 83-1382 خشکترین و سال آبی 84-1383 مرطوبترین وضعیت رطوبتی را در دوره آماری مطالعاتی نشان میدهد.مقایسه دو شاخص نشان داد که کاملا برهم منطبق بودهاند و تنها تفاوت در مقدار عددی آنها میباشد. همچنین، شاخص RDI نسبت به SPI در اغلب موارد در دوره خشک کمتر میباشد که حساسیت شاخص RDI را نسبت به شرایط آب و هوایی و عدم امکان صرفنظر نمودن از نقش تبخیر و تعرق در روند خشکسالی را نشان میدهد.

Keywords:

پهنهبندی , خشکسالی هواشناسی , سیستان و بلوچستان , شاخص باران استاندارد , شاخص خشکسالی احیایی