برنامه ریزی جانشین پروری با رویکرد مدیریت استعداد به روشDEMATEL-ANP

در دنیای پر رقابت امروزی با پیچیده تر شدن عوامل محیطی سازمان ها، برای پاسخگویی به تغییرات محیطی و مواجهه با آن به نظر می رسد که دستیابی به استعدادها و برنامه ریزی جانشین پروری، ضرورت بیشتری یافته و پیچیده تر شده است. استراتژی های استعدادیابی سازمان به حرکت مستمر حول توسعه دانش و مهارت، آماده سازی رهبران و نگهداری بااستعدادترین کارکنان در سازمان نیاز دارد. به همین دلیل در این پژوهش سعی شده است که معیارها و زیر معیارهایی که بر برنامه ریزی جانشین پروری با رویکرد مدیریت استعداد موثر هستند را شناسایی و وزن هر کدام برای اولیت بندی آن هامشخص شود. با بررسی ادبیات نظری موجود 9 معیار اصلی با 23 زیرمعیار شناسایی شدند. با توجه به این که تعیین میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیر ی معیارها از یکدیگر،آن ها را به د نیای واقعی نزدیک تر می کند، از روش دیمتل بر ای استخراج روابط اثرگذاری استفاده شده است. سپس نقشه حاصل از دیمتل برای مدل سازیANP فازی برای وزن دهی به عوامل به کار گرفته شد. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان و متخصصان مراکز بهداشت و درمان شهرستان گراش هستند که از نظرات 12 نفر ازخبرگان استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که معیار نقش مدیران و زیر معیار حمایت مدیریت ارشد بیشترین تاثیر را در موفقیت برنامه ریزی جانشین پروری با رویکرد مدیریت استعداد و همچنین معیار رویکرد نظام یافته و زیرمعیار رسمیت کمترین تاثیر را دارد.

Keywords:

برنامه ریزی جانشین پروری , مدیریت استعداد , روشDEMATEL-ANP