مقایسه تاب آوری و حمایت اجتماعی در نوجوانان بزهکار ونوجوانان عادی شهر تهران

این پژوهش با هدف مقایسه تابآوری و حمایت اجتماعی در نوجوانان بزهکار کانونهای اصلاح تربیت و نوجوانان عادی جنوب شهر و حومه تهران انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان بزهکار کانونهای اصلاح تربیت شهر تهران و نوجوانان عادی مدارس راهنمایی و دبیرستان جنوب شهر وحومه تهران بود. روش نمونهگیری در جامعه عادی به صورت خوشهای چند مرحلهای انجام گرفت که 264 نفر بهعنوان نمونه در جامعه عادی انتخاب و از بین کلیه نوجوانان بزهکار کانونهای اصلاح تربیت 120 نفر به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای حمایت اجتماعی واکس1986 و تابآوری کانر و دیویدسون 2003 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان تابآوری و مولفههای حمایت اجتماعی نوجوانان بزهکار بهطور معنیداری پایینتر از نوجوانان عادی میباشد. همچنین یافتهها نشان داد که نوجوانان بزهکار مصرف کننده مواد در مقایسه با سایر بزهکاران از تاب آوری، حمایتاجتماعی و حمایت خانوادگی کمتری بهرهمند هستند. با توجه به نتایج این مطالعه، باید اقدامات مناسبی جهت افزایش سطح تابآوری نوجوانان و آموزش مهارتهای اساسی زندگی به آنها صورت گیرد و نهادهای حمایتی و قضایی باید با اقدامات تسهیلی و پیشگیرانه خود، خانوادهها را در جهت حمایت از فرزندان توانا سازند

Keywords:

تاب آوری , حمایت اجتماعی , نوجوان بزهکار , نوجوان عادی