بررسی وضعیت و روند خشکسالی هوا شناسی ساوه بر اساس شاخص های آماری خشکسالی و تعیین مناسب ترین شاخص

پدیده خشکسالی از جمله بلایای که قابل پیشگیری نبوده و با دیگر دیگر حوادث طبیعی بنا به عللی تفاوت دارد. نخست اینکه این پدیده به کندی شروع شده و تاثیر آن به تدریج و در دراز مدت ظاهر می شود. از طرفی تعیین دقیق زمان شروع و خاتمه آن مشکل است. بنا بر این ،خشکسالی را پدیده ای خزنده توصیف می کنند. خشکسالی ها به سه دسته کلی خشکسالی هواشناسی هیدرولوزیکی و کشاورزی تقسییم می شوند. خشکسالی هوا شناسی اساسا ناشی از کمبود بارندگی می باشد که در صورت تداوم منجر به خشکسالی هواشناسی هیدرولوژیکی و کشاورزی می گردد.هدف این مطالعه ارزیابی خشکسالی هواشناسی منطقه ساوه طی دوره آماری سی ساله (1351-1382) توسط شاخص های نرمال (PN) ناهنجاری بارش(RAI)،دهک های بارندگی (DI)، نمایه ZSI و آستانه نرمال اقلیمی می باشد.بر اساس نتایج روند کلی بارش منطقه ای طی این دوره صعودی می باشد.توزیع نا متناسب فصلی بارش کاملا مشهود بوده و در 17 سال از این دوره،بارش کمتر از میانگین و در 40 درصد مواقع خشکسالی روی داده است.از میان شاخص های مورد بررسی ،شاخص RAI مناسب ترین نمایه جهت ارزیابی خشکسالی در این منطقه معرفی شد.شاخص های DI وZSI عملکرد مشابهی نشان دادند.شاخص نسبت به دیگر شاخص ها درصد خشکسالی بیشتر و شاخص PN درصد خشکسالی کمتری را برآورد نمودند.

Keywords:

خشکسالی هواشناسی , منطقه ساوه , شاخص نا هنجاری بارش , دهک های بارندگی , نمایهzsi , آستانه نرمال اقلیمی