بهینهسازی تجربی عملکرد هیدرودینامیکی شناورهای دو بدنه با استفاده ازالمان کنترلی هیدروفویل

کاهش مصرف سوخت و به دنبال آن کاهش آلودگی محیط دریا از اولویتهای بسیار مهم در طراحی شناورهای جدید وبهینهسازی شناورهای موجود است. در چرخه بهینهسازی مصرف سوخت شناورهای دو بدنه یکی از بهترین راهبردها استفاده از هیدروفویل بین دو بدنه میباشد. شناور هایسوکت از ترکیب حروف اول عبارت ) Hydrofoil Supported Catamaran )گرفته شده است و بیانگر شناوری است که از ترکیب بدنه کاتاماران و هیدروفویلهایی که در بین دو بدنه آن قرار میگیرند تشکیل شده است. این هیدروفویلها در سرعتهای بالا قسمتی از وزن شناور را تحمل کرده و باعث کاهش سطح خیسشناور میشوند. این المان با کاهش سطح خیس، درگ شناور و به طبع آن مصرف سوخت را کاهش میدهد. در این تحقیق تلاش میشود تا با استفاده از بررسی تجربی و انجام مدل تست، مقطع هیدروفویل مناسب از منظر کاهش درگ و افرایشپایداری برای استفاده در یک نمونه شناور دو بدنه تعیین گردد. تعیین بهترین مقطع و همچنین تعیین مناسبترین مکان نصب فویل ، تحقیق جدید و نوپایی در زمینه هیدرودینامیک شناورهای دو بدنه میباشد.

Keywords:

شناور کاتاماران , هیدروفویل , درگ , مصرف سوخت , مقطع بهینه