بهینه یابی بازیافت نیتروژنی آبکافت آنزیمی پروتیین سر و بازوی ماهی مرکب ببری ( Sepia pharaonis )

بازیابی نیتروژن آبکافت آنزیمی سر و بازوی ماهی مرکب با استفاده از روش پاسخ سحطی ( RSM ) بهینه یابی شد. با استفاده از این روش، اثر فاکتورهای نسبت آنزیم به سوبسترا، دما و pH بر بازیافت نیتروژنی به عنوان پاسخ سطح مورد بررسی قرار گرفت. میزان بهینه برای نسبت آنزیم به سوبسترا، دما و pH به ترتیب 1/92 درصد (w/w)؛ 52/69 درجه سانتیگراد و 8/50 به دست آمد. پروتیین آبکافت شده تحت این شرایط دارای بازیافت نیتروژنی 36/89 درصد خواهد بود. آنزیم مورد استفاده آلکالاز بود. R2 به دست آمده برابر با 0/96 بود که نشان داد 96 درصد از از تغییرات درون محدود آزمایش توسط مدل قابل توضیح است. فاکتور فقدان برازش در این آزمایش معنی دار نشد که گواهی بر قابلیت مدل در پیش بینی دامنه های مورد استفاده در این آزمایش دارد. ارزش غذایی این پودر پروتیینی با حضور همه ی آمینو اسیدهای ضروری و نرخ کارایی بالای این پودر مشخص گردید.

Keywords:

بهینه یابی , آبکافت , آلکالاز , بازیافت نیتروژنی , ماهی مرکب