بررسی نقش عوامل خانوادگی و مدرسه ای در تاب آوری تحصیلی مورد مطالعه: دانش آموزان مقطع متوسط دوم شهرستان کوثر استان اردبیل

تابآوری تحصیلی به عنوان توانایی دانشجویان و دانشآموزان در برطرف کردن موانع، چالشها و فشارهای موجود در محیط آموزشی در طول زمان و تلاش برای کسب موفقیت تحصیلی و اجتماعی با وجود مشکلاتی که در این محیط با آن روبهرو هستند تعریف میشود. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش عوامل خانوادگی و مدرسهای در تابآوری تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان کوثر انجام گرفته است. این پژوهش به صورت پیمایشی بر روی 250 نفر از دانش اموزان و با روش نمونه گیری طبقه ای انجام شده است. نتایج حاصل از رگرسیون سلسلهمراتبی نشان می دهد که متغیرهای سرمایه اجتماعی خانواده، عزت نفس و انگیزش تحصیلی بر متغیر تابآوری تحصیلی تاثیر معنی داری دارند. بنابراین با مدنظر قرار دادن ضریب تاثیر مربوط به هر یک از این متغیرها؛ سرمایه اجتماعی خانواده (55/0 ،(عزت نفس (37/0 (و انگیزش تحصیلی (26/0 (میتوان گفت اثر این متغیرها بر متغیر تابآوری تحصیلی، مستقیم و در حد متوسط و متوسط به بالا برآورد میشود. همچنین بر اساس نتایج مدل سازی معادله ساختاری متغیرهای سرمایه اجتماعی، عزتنفس و انگیزش تحصیلی در مجموع 42 درصد از واریانس متغیر وابسته پژوهش (تابآوری تحصیلی) را تبیین می-کنند. در نهایت پیشنهادهایی برای بهبود تاب آوری در این مناطق ارایه شده است.

Keywords:

تاب آوری تحصیلی , عوامل خانوادگی , عوامل مدرسه ای , عوامل شخصیتی