بررسی نقش فضای مکث و طراحی توسعه آن در افزایش تعاملات اجتماعی در محله با ارزش ایرانی نمونه موردی :محله آقاجانی بیگ شهر همدان

شرایط پیچیده زندگی امروز سبب پیچیدگی مسایل شهری شده و مفهوم بسیاری از فضاهای شهری را دگرگون ساخته است. تنها مفهومی که از عرصه های عمومی شهری به جای مانده، مسیرهایی برای ارتباط فضای خصوصی است که اهمیت بیش از اندازه سرعت ،تکنولوژی و زمان، انسان معاصر را به حرکت سریع ماشینی در بین فضاهای خصوصی ترغیب می کند. نادیده انگاری ارزش های اجتماعی ،فرهنگی و هویتی نهفته در فضاهای شهری ،بی توجهی به ارتقای کیفیت های محیطی در فضای شهری و کیفیت موثر در پیوند ها و جا به جایی های شهری و تاکید صرف بر ادراکات ذهنی طراحان شهری یا معماران ،سبب شکل گیری فضاهای مردم گریز در ساختار شهری شده است که توانمندی مورد انتظار را نخواهد داشت تا محیطی پاسخگو و منعطف در برابر رفتار های شهروندی باشد. افزایش کیفیت زندگی شهروندی و حیات اجتماعی در فضاهای شهری یکی از چالش های حرفه طراحی شهری بوده و نظریات بسیاری بر مبنای شرایط و تجربیات مختلف مطرح شده است. در این راستا، تعاملات اجتماعی به عنوان یکی از شاخصه های مطرح در علوم اجتماعی اخیرا در حوزه طراحی شهری به عنوان ابزاری هرچند مفهومی جایگاهی ویژه یافته است. در این پژوهش، با توجه به اینکه ارتقای حیات شهری در نقاط مکث محلی، با استفاده از تقویت تعاملات اجتماعی، جهت باز گرداندن هویت و اصالت محله های قدیمی با ارزش، مدنظر است، سعی بر آن شده که با جستجوی روابط منطقی میان میزان تعاملات اجتماعی و کیفیت های محیطی، بتوان با ارایه رویکردی شهرسازانه از تعاملات اجتماعی ،آن را به عنوان ابزاری عملیاتی در طراحی شهری به کار بست. کیفیت های محیطی انتخاب شده در این پژوهش در راستای پاسخ گویی به نیاز های رفتاری کاربران فضا، خلق فضاهای شهری اجتماع پذیر و ارتقای تعاملات اجتماعی در محلات شهری می باشد.

Keywords:

فضای مکث , تعاملات اجتماعی , بافت فرسوده , شهر همدان , محله کلپا