نقش اکوتوریسم گردشگری در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار

گردشگری از قدیم با انگیزه های متفاوت صورت می گرفت. در ایران گردشگری به معنای امروزی از دهه 1330 آغاز شد،. اکوتوریسم پایدارنیاز به روشهای مدیریتی نوینی دارد که داده ها و ستاده های محیطی را در هریک از طرحهای اکوتوریسم دقیقا محاسبه کند. اکوتوریسمگرایش نوین در صنعت جهانگردی است. چشم اندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانونها و جاذبه های توریست پذیر این نوع از جهانگردیاست، لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری است. اکوتوریست ها کهبا انگیزه های خاص خود به نواحی طبیعی و بکر کره زمین مسافرت می کنند. تجارب سودمندی به دست میآورند. آنان با کسب معرفتدر باره ابعاد فرهنگی زیست محیطی طبیعت هر - منطقه و کشوری به دوستداران و حافظان طبیعت می پیوندند. قدر مسلم فعالیت هایتوریستی بر روی محیط زیست تاثیرگذار است و برای جلوگیری و یا کاهش اثرات منفی آن در محیط زیست لازم است برنامه ریزان ودست اندکاران به هنگام تهیه طرح های جامع و تفصیلی از یک طرف نیازهای اساسی توریست ها را پیش بینی کنند و از سوی دیگر نسبتبه اثرات مثبت و منفی آن بیندیشند. برای حفظ اکوتوریسم پایداری آن بایستی مد نظر باشدکه با سازماندهی، برنامه ریزی درست،مشارکت مردم محلی و آموزش می توان به آن رسید. که در این مقاله به بررسی وضعیت موجود پرداخته می شود.

Keywords:

فناوری های نوین , اکوتوریسم , توسعه پایدار , صنایع دستی , محیط زیست