مدیریت دانش و چابکی سازمانی

با وارد شدن به عصر دانایی، دانش به عنوان مهم ترین سرمایه سازمان مطرح شده و موفقیت سازمان ها به توانایی آنها در ایجاد، کسب و بهره گیری و انتقال دانش بستگی پیدا کرده است. هدف اصلی از بکارگیری مدیریت دانش در سازمان تبدیل دانش ضمنی کارکنان به منزله منبعی مهم در تصمیم گیری و کوشش در مسیر دسترسی به دانش مدون، به منظور دستیابی به اهداف سازمانی و سپس، دانشی که صریح یا آشکار نامیده می شود. استفاده از مدیریت دانش در سازمان های امروز در حال افزایش است، همچنین موضوع مهمیبرای بقای سازمانی در بلند مدت می باشد. از طرفی پیشرفت و کاربرد گسترده فناوری اطلاعات، تحولات تکنولوژی، ریسک فزاینده، جهانی شدن و انتظارات خصوصی سازی از ویژگی های محیطی هستند که سازمان های امروزی با آن مواجه اند. برای کسب موفقیت در چنین محیطی، چابکی مزیتی رقابتی است که سازمان ها را قادر می سازد تغییرات محیطی را به سرعت درک کرده و متناسب با آن رفتار کنند . سازمان های چابک فراتر از انطباق به تغییرات می اندیشند و متمایل به استفاده از فرصت های بالقوه در یک محیط متلاطم و کسب یک موقعیت ثابت بخاطر نو آوری ها و شایستگی های خود می باشند .از آنجا که کارکنان و دانش و مهارت آنان سرمایه اصلی هر سازمان محسوب می شود، می توان انتظار داشت که در ایجاد سازمان چابک نیز کارکنان دانشگر مهم ترین نقش را ایفا کنند. علاوه بر این، فراهم آوردن بستر مناسب جهت فعالیت کارکنان دانشگر نیز در شکست یا موفقیت یک سازمان چابک نقش بسزایی دارد. در پژوهش حاضر قصد داریم ضمن مروری کلی به مفاهیم مدیریت دانش و چابکی، به این مهم بپردازیم که چگونه مدیریت دانش و چابکی سازمانی، سازمان ها را به بقاء، موفقیت و رشد می رسانند .

Keywords:

چابکی سازمان , مدیریت دانش , مدل های مدیریت دانش