بررسی اثر بخشی آموزش مبتنی بر رویکرد زوج درمانی هیجان مدار در زوجین دارای تعارض زناشویی (مطالعه موردی دو زوج)

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رویکرد زوج درمانی هیجان مدار بر روی زوجین دارای تعارض زناشویی بود. این پژوهش درچارچوب طرح تجربی تک موردی اجرا گردید .این مطالعه بر روی 2 زوج که به مرکز روانشناسی و مشاوره سلامت تهران به منظورحل اختلافات زناشویی مراجعه کرده بودند و در خرده مقیاس های تعارض زناشویی در طبقه بالا قرار می گرفتند، انجام شد.مراحلمداخله در 8 جلسه به صورت جلسات انفرادی و زوجی بر روی شرکت کنندگان اجرا شد. و پرسشنامه تعارض زناشلویی ثنایی بهمنظور ارزیابی جلسات درمان مورد استفاده قرار گرفت. میزان درصد بهبودی، اندازه اثر و همچنین تحلیل های نموداری نشان دادکه رویکرد زوج درمانی هیجان مدار موجب کاهش تعارضات زناشویی می شود که در نتیجه متخصصان حوزه درمان با بهره گیری ازاین نوع مداخله می توانند برای زوجین، بستری ایمن جهت رفع آشفتگی هایشان فراهم کرده و از این طریق به پیشگیری از عوارضیکه تعارض های زناشویی می توانند برای فرد، خانواده و اجتماع بوجود بیاورند کمک کرده گام موثری در جهت افزایش سطحبهداشت روانی جامعه بردارند.

Keywords:

تعارض زناشویی , زوج درمانی هیجان مدار , دلبستگی