مطالعه تاثیر متغیرهای مالی (اندازه شرکت) بر رابطه بین تعداد سهامداران و چرخه حیات شرکتهای بالغ در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر متغیرهای مالی بر رابطه بین اعمال نظام راهبری و چرخه حیات در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پس از بررسی ادبیات چرخه عمرشرکت، متغیر اندازه شرکت و تعداد سهامداران نهادی، شرکتها را بر اساس روش آنتونی و رامش دسته بندی می کنیم، با استفاده از روش دسته بندی چند متغیره به منظور جلوگیری از اریب بودن نتایج، به سه مرحله چرخه عمر تقسیم می شوند و از چهار عنصر رشدفروش، مخارج سرمایه ای، نسبت سود تقسیمی و سن شرکت و طبق روش پارک و چن انجام می پذیرد. دوره زمانی پژوهش، اطلاعات مالی مربوطبه عملکرد سال های 1393 الی 1393 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به مدت 7 سال می باشد. که پس از اعمال محدودیت ها 74 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شد. برای صحت فرضیه های تحقیق، از روش تلفیق داده های زمانی و مقطعی استفاده شده است. نتایج کلی حاصل از پژوهش نشان می دهد که تعداد سهامداران نهادی، با چرخه حیات شرکت رابطه مثبت و معناداری دارند. همچنین در فرضیه دوم نتایج بررسی تاثیر متغیرمالی اندازه شرکت نشان دهنده رابطه مثبت و معنی دار بر رابطه بین ساز و کارهای نظام راهبری و چرخه حیات شرکت می باشد.

Keywords:

سازوکارهای نظام راهبری شرکت , تعداد سهامداران نهادی , چرخه حیات شرکت , اندازه شرکت , بورس اوراق بهادار تهران