ارزیابی رفتار لرزه ای سازه پوشش نهایی تونل های مترو تحت انتشار امواج لرزه ای

بارهای طراحی لرزه ای برای تونل ها از طریق تغییر شکل سازه که بوسیله زمین اطراف آن تحمیل شده است مشخصمی شود. انتشار امواج برشی به صورت عمودی فرم غالبی از بارهای زلزله هستند که موجب تغییر شکل بیضوی گون تونل هایدایروی می شوند. در این مقاله رفتار لرزه ای تونل های مترو تهران با توجه به انتشار امواج برشی در جهت عمودی با استفادهاز روش تحلیل شبهه استاتیکی و همچنین روشهای عددی بررسی می شود. روش تحلیلی براساس راه حل های فرم بسته ایاست که محاسبه نیروها در لاینینگ بر پایه تغییر شکل بیضوی گون به صورت شبه استایکی محاسبه می شود. در روشعددی بارگذاری دینامیکی به صورت آنالیز غیر خطی اندرکنش خاک و سازه انجام می شود. براساس مقایسه های مختلفدقت و صحت راه حل های تحلیلی بررسی و بحث شده است. هشت روش برآورد پاسخ سازه نهایی مطالعه شد. پنج روشتحلیلی، دو روش شبه استاتیکی و یک روش تحلیل تاریخچه زمانی تونل بررسی شد. نتایج نشان می دهد نیروهای محوریو لنگر خمشی محاسبه شده تحلیلی در شرایط قابل قبولی با نتایج عددی می باشند. روش اعمال تغییر شکل بیضوی گونمتمرکز که میزان تغییر شکل آن از روش تحلیلی و اعمال آن در روش عددی می باشد دارای نتایج محافظانه تری نسبت بهدیگر روشها می باشد و می توان به عنوان یک روش سریع در طراحی های زیرزمینی استفاده نمود.

Keywords:

پوشش نهایی تونل ها , بارلرزهای , ظرفیت سازه , فضاهای زیرزمینی , زمین های خاکی کم عمق , مترو