ساده زیستی در نهج البلاغه

در این مقاله به سادهززیستی وزهد در نهج البلاغه وسفارش های مولاامیرالمومنین وتاثیرات مفید این موضوع اخلاقی بر سازندگیانسان واجتماع وحکایت های آموزنده در این خصوص پرداخته شده است، این مقاله بر آنست که ساده زیستی را نه تنها در مقامسخن و ملاک ومعیار بلکه از نظر مصداق نیزبه تصویر بکشد. همانطور که می دانیم برخی افراد ممکن است سخنور خوبی باشند ولیآنجا که پای عمل درمیان است ضعیف و ناکار آمدهستند، واز آنجا که تاثیر عمل به مراتب بیشتر از سخن است به همین خاطر لازمبود دراین مقاله علاوه بر سخنان گوهربار امام(ع) در این خصوص ،مصداق عملی ساده زیستی که خود ایشان هست جهت تاثیرگذاری والگوپذیری بیشتر ارایه شود. اگر بخواهیم از یک منظرکل دوران زندگی این امام همام را مورد توجه قرار دهیم می توانآن را به دوران پیش از خلافت ودیگری دوران خلافت تقسیم نمود. هرچند زندگی امام دارای ابعاد گوناگون است، امابراساس همینتقسیم بندی، زندگی ایشان رانیزمی توان از دو بعدجامع، مورد بررسی قرار داد، یکی بعد اخلاقی واجتماعی ودیگر بعد حکومتیواقتصادی، در بعد اخلاقی مسایلی همانند همدردی با محرومان، کرامت نفس، سبکباری، خشوع و... بیان شده و در بعد حکومتیعلاوه بر مسایل گفته شده اجرای عدالت، تقسیم بیت المال، جلوگیری از پارتی بازی ورشوه خواری، جلوگیری از اسراف وتبذیرارایه گردیده، بطور کل این مقاله سبک زندگی را از دیدگاه کسی مورد برسی قرارداده که نه تنها در مقام سخن بلکه در مقام عملو تمام سطوح زندگی، برای همگان، چه افراد عادی، مدیران ومسیولان وحاکمان، الگویی بی نظیرو مصداق عینی انسانی شایستهووارسته از همه قیود را ترسیم نموده است.

Keywords:

زهد , قناعت , دنیا , نفس , بیت المال