کاربرد مدل برنامه‎ ریزی خطی فازی چند هدفه دو مرحله ‎ای جهت تدوین الگوی بهینه کشت (مطالعه ی موردی بخش مرکزی شهرستان مشهد)

تخصیص بهینه منابع آب در کشاورزی امری ضروری است و کشاورزان در عملیات زراعی مزرعه باید بدان توجه کنند یکی از عوامل مهم در تخصیص بهینه منابع آب تعیین الگوی بهینه کشت در مزرعه است. در مطالعه حاضر برای تعیین الگوی بهینه کشت و تخصیص بهینه منابع آب در بخش مرکزی شهرستان مشهد (دهستان توس) از برنامه‎ریزی خطی فازی چند هدفه دو مرحله ای استفاده شده است آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه حضوری با کشاورزان منطقه ی مورد مطالعه و تکمیل 116 پرسشنامه با استفاده ازنمونه گیری تصادفی ساده، در سال 1391-1392 جمع آوری شد. نتایج نشان داد که مقادیر بهینه مدل برنامه‎ ریزی فازی چند هدفه دو مرحله ای در هدف حداکثر سازی بازده ناخالص 23942/01 ده هزار ریال، بهره براری از کود های آلی 3876/19 کیلوگرم و هدف حداقل سازی مصرف آب 53645/62 متر مکعب که این اهداف در مرحله دوم بهبود پیدا کرده و میزان هدف کود شیمیایی 817/80 کیلوگرم که نسبت به حالت قبل تغییری نکرده و الگوی کشت در صورتی بهینه می شود که بیشترین سطح زیر کشت را به سیب زمینی و بعد از آن چغندر، جو، پیاز و گندم اختصاص داد و کشت گوجه فرنگی و ذرت را حذف کرد. نتایج نشان می دهد مدل برنامه ریزی خطی فازی چند هدفه دو مرحله ای در مقایسه با مدل خطی فازی چند هدفه نتایج بهتری در تعیین الگوی بهینه کشت و تخصیص آب آبیاری در منطقه مورد مطالعه دارد.

Keywords:

الگوی کشت , منابع آب , برنامه ریزی خطی فازی چند هدفه دو مرحله ای