استفاده از الگوریتم انتخاب معکوس جهت شناسایی حملات و افزایش امنیت در شبکه هایموردی متحرک

امروزه با رشد و توسعه ی شبکه ها و ارتباطات بی سیم، توجه به کاربردها و قابلیت های این شبکه از اهمیت ویژه و بالایی برخوردار است. یکی انواع شبکه های بی سیم، شبکه های موردی متحرک است. در این شبکه ها، گره ها از تحرک پذیری بسیاربالایی برخوردار هستند و از طرف دیگر شبکه از تعداد بالایی گره برخوردار است. این تحرک پذیری بالا سبب بروز مشکلاتی در شبکه می شود که مهمترین آن مسیله ی امنیت است. با توجه به اینکه گره ها در شبکه دارای تحرک بالایی هستند،بنابراین تعیین موقعیت گره و آدرس آن در شبکه با دشواری هایی همراه است. به این ترتیب گره هایی از داخل یا خارج ازشبکه میتوانند خود را به عنوان گره ی هدف معرفی نمایند و اطلاعات و داده های ارسالی را حذف یا سرقت نمایند. ساختار و چارچوب ارسال اطلاعات در شبکه های متحرک بر اساس پروتکل های مسیریابی قرار دارد. در این ارتباط پروتکل های مسیریابی مختلفی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین لازم است روشی جهت بهبود این پروتکل های مسیریابی مورد استفاده قرار گیرد. در این پایان نامه روشی بر مبنای استفاده از الگوی ایمنی بدن ارایه شده است. این روش الگوریتم انتخاب معکوس نام دارد. در الگوریتم انتخاب معکوس بر اساس قاعده ی شناسایی بخش های خودی از غیرخودی، گره های مهاجم یا جعلی شناسایی می شود و به این ترتیب این گره ها از شبکه حذف می شود. با این رویکرد، پروتکل مسیریابی تنها ارتباطات بین گره های خودی در شبکه را برقرار می کند. به این صورت، پارامترهای تلفات و انرژی و همچنین طول عمرآدرس دهی و سایر پارامترهای دیگر شبکه بهبود می یابد. نتایج شبیه سازی صورت گرفته در این پایان نامه نشان می دهد که با بکارگیری روش پیشنهادی، عملکرد شبکه از نظر امنیت و سایر پارامترهای دیگر نسبت به عمده ی روشهای پیشنهادی در این مقوله بصورت نسبی بهبود یافته است.

Keywords:

شبکه های موردی متحرک , AODV , DSR , نرخ تلفات , انتخاب معکوس , طول عمر آدرس دهی