تحول مقررات مربوط به صندوق تامین خسارتهای بدنی در قانون بیمه اجباری مصوب 1395

صندوق تامین خسارتهای بدنی در کشور ایران در مورخه 23/10/ 1347 به موجب ماده 10 قانون بیمه اجباری مسیولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 1347 به عنوان مکمل صنعت بیمه کشور و در جهت حمایت از زیان دیدگان و همچنین کاهش آمار زندانیان فاقد پوشش بیمه شخص ثالث تاسیس گردید. مقررات مربوط به صندوق، در قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395 تا حد زیادی متحول شده اند که از جمله آنها می توان به تحول در ساختار صندوق که ظاهرا به عنوان یک نهاد عمومی غیر دولتی نام گذاری شده ولی در واقع نهادی صد درصد دولتی است، افزایش منابع مالی از 5 درصد به 8 درصد از حق بیمه های اخذ شده توسط بیمه گر، معافیت از پرداخت مالیات و عوارض، ممنوعیت اخذ تضمین قبل از جبران خسارت، افزایش تکالیفی مثل: جبران کسری پوشش بیمه نامه ناشی از افزایش مبلغ ریالی دیه، جبران خسارات مازاد بر سقف تعهدات بیمه گر و جبران خسارات ناشی از حوادث غیر مترقبه، جبران خسارات ناشی از وسایل نقلیه فاقد بیمه نامه و مواردی از این قبیل اشاره کرد و البته قانون جدید در بعضی از موارد بر حسب مورد حق مراجعه صندوق به مسبب حادثه، بیمه گر و یا هر عامل زیان دیگری را داده است. با لازم الاجرا شدن قانون جدید بیمه اجباری و احتمال ورشکستگی شرکتهای بیمه، نقش این نهاد دولتی به عنوان پشتوانه بیمه ایران، بسیار بیشتر از گذشته احساس می شود.

Keywords:

صندوق تامین خسارت های بدنی , بیمه گر , راننده مسبب حادثه