بررسی تحلیلی مشروعیت نکاح منقطع

نکاح منقطع که گاه نکاح موقت یا موجل(زمان مند) یا متعه نیز نامیده می شود، عبارتست از عقد مخصوصی که رابطه زوجیت در آن با مهریه معین و تا مدتی مشخص می باشد واین عقد همانند نکاح دایم متوقف بر ایجاب و قبول بوده و تمامی شروط نکاح دایم را دارا می باشد. ولی در برخی از احکام و آثار با نکاح دایم متفاوت و متمایز است. فقهاء امامیه مشروعیت این نکاح را از ضروریات مذهب دانسته اند و در مقابل فقهاء عامه قایل به نسخ حکم مشروعیت آن توسط خلیفه ثانی در دوره دوم خلافت او شده اند و آنرا حرام می دانند . فقهاء فریقین اصل مشروعیت این ازدواج را در زمان پیامبر (ص) و خلافت خلیفه اول و تا نیمه خلافت خلیفه دوم پذیرفته اند لذا قول به نسخ حکم مشروعیت نیازمند دلیل شرعی است و از آنجا که نهی خلیفه دوم دلیل شرعی محسوب نمی شود اصل عدم نسخ جاری می شود و قول به بقاء مشروعیت نکاح منقطع موجه و مورد قبول خواهد بود .علاوه بر اینکه اخبار دال بر مشروعیت این نکاح در حد تواتر است. البته برخی از فقهاء همچون مرحوم کاشف الغطاء و شهید مطهری نهی خلیفه ثانی را تحریمی قلمداد ننموده و آنرا نهی سیاسی و موقتی دانسته اند که نتیجه آن تحریم شرعی این نکاح نخواهد بود .

Keywords:

مشروعیت , نکاح منقطع , نسخ , متعه