برسی رابطه بین هوش هیجانی با کارایی و خلاقیت و نو آوری نیروی کار در سازمان

عصر حاضر عصر انطباق با تغییرات به معنای واقعی آن و همگامی و همراهی با این تغییرات از خصوصیات بارز آن است. و انسان کنونی در عصری زندگی می کند که متاثر از این تغییرات است،تغییراتی که به نوعی به ریشه و اصل افراد رجعت می دهد،سکون و بی تحرکی در دنیای امروز نتیجه ای جز نابودی به همراه ندارد،چگونه باید با این تحولات هم گام شدو چگونه باید از این تغییرات به نحو احسن استفاده نمود. موفقیت نظام دولتی هر کشوری در گرو شناخت علمی و دقیق تواناییها و قابلیتهای مدیران و به طور کلی دست اندرکاران است.یکی از راههای نزدیک شدن به این هدف سنجش و ارزیابی تواناییهای ذهنی به صورت علمی با بهره گیری از ابزار و شیوهای جدید است که می تواند زمینه های ایجاد محیط مناسب برای شکوفایی استعدادها و توانش های افراد را فراهم نماید.توجه به هوش هیجانی است.مایر معتقد است هوش هیجانی با اگاه ساختن انسان از هیجانات گوناگون موجب می شود ،که او به یاری هیجانات نیرومند و فعالسازی آنها،به شرایط تحمیل شده و یا موقعیت های استرس آمیز پاسخ های جرات آمیز داده ،از ساخت وجودی خود دفاع کند.بنابراین هوش هیجانی یکی از مهمترین نیروهایی است که به مدیران کمک کند که کارایی سازمان را افزایش دهند. همچنین تو جه کردن به هو ش هیجانی با عث خلاقیت و نو آوری در سازمان می شود . یکی از راههایی که می توا ن خلاقیت و نو آوری پرورش داد توجه به هو ش هیجانی است.خلاقیت عبارت است از بکارگیری توانایی ذهنی برای ایجاد فکر و اندیشه نو و نوآوری عبارت است از عملی و کاربردی ساختن افکار و اندیشه های ناشی از خلاقیت است چنانچه سازمان بخواهد کارایی و خلاقیت افزایش دهد باید بیشترین توجه را به هو ش هیجانی نیروی انسانی دهد.آنچه در این مقاله برسی می شود تاثیری است که هوش هیجانی بر کارایی و خلاقیت و نو آوری دارد.

Keywords:

هیجان , هوش , هوش هیجانی , کارایی , خلاقیت , نو آوری