بررسی تحمل ارقام مختلف ذرت به تنش آبی

خشکی و کمبود آب یکی از عوامل جدی و موثر در تولید پایدار محصولات کشاورزی به شمار می رود. لذا این تحقیق به منظور ارزیابی عملکرد ژنوتیپ های ذرت در مقابل تنش آبی، کاهش تعاد آبیاری و در نتیجه افزایش کارایی مصرف آب به مدت سه سال زراعی در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی مغان اجرا گردید. در این تحقیق 7 هیبرید در قالب طرح اسپلیت بلوک با 3 تکرار و در 4 رژیم آبیاری شامل آبیاری کامل، قطع آب در مرحله رویشی، قطع آب در مرحله گلدهی و قطع آب در مرحله پر شدن دانه مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس عملکرد دانه نشان داد، در بین رژیم های مختلف آبیاری اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% وجود دارد و حداکثر عملکرد به رژیم آبیاری کامل و حداقل عملکرد به شرایط قطع آب در مرحله گلدهی متعلق بود با توجه به عملکرد دانه در شرایط آبیاری کامل و تنش آبی و شاخص تحمل به تنش(STI) برای شرایط قطع آب در مرحله رویشی، هیبریدهای سینگل کراس 720 و سینگل کراس 704 و برای دو شرایط قطع آب در مرحله گلدهی و قطع آب در مرحله پر شدن دانه هیبریدهای سینگل کراس 704 و سینگل کراس 647 توصیه می شوند. بطور کلی هیبرید سینگل کراس 704 را به علت عملکرد دانه بالاتر در شرایط نرمال و تنش آب می توان یک هیبرید متحمل به تنش آب معرفی کرد.

Keywords:

ذرت , تنش آبی , عملکرد دانه , مغان