بررسی رابطه بین هوش معنوی و سلامت معنوی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر منطقه 14 آموزش و پرورش شهر تهران

پژوهش حاضر با موضوع بررسی رابطه بین هوش معنوی و سالمت معنوی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر منطقه 41 آموزش و پرورش شهر تهران و با هدف تعیین رابطه بین هوش معنوی و سالمت معنوی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با فرض وجود رابطه بین متغیرهای ذکر شده انجام شد. تعداد 451 نفر از دانش آموزان پایه هشتم و نهم متوسطه به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از 5 مدرسه انتخاب شدند. از پرسشنامه سالمت معنوی پولوتزین و الیسون α=1/88 و پرسشنامه هوش معنوی کینگ α=1/88 8118 و معدل سال گذشته دانش آموزان مدد گرفته شد. همچنین برای تحلیل داده ها از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد بین هوش معنوی و پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. در بین خرده مقیاس های هوش معنوی، بپیشرفت تحصیلی دانش آموزان با نمرات تولید معنای شخصی و آگاهی متعالی آنان رابطه مستقیم و معناداری داشتند، اما بین تفکر وجودی انتقادی و بسط حالت هوشیاری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری مشاهده نگردید از طرفی بین سالمت معنوی و پیشرفت تحصیلی هم رابطه مستقیم وجود داشت و در زیرمقیاس های سالمت معنوی نیز بین سالمت مذهبی و سالمت وجودی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری مشاهده گردید. پس چنین نتیجه می شود که بین هوش معنوی و سالمت معنوی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد هر چند که بین پیشرفت تحصیلی آنان و دو زیرمقیاس هوش معنوی یعنی، تفکر وجودی انتقادی و بسط حالت هوشیاری این رابطه معنادار نگردید.

Keywords:

هوش معنوی , سالمت معنوی , پیشرفت تحصیلی