تاثیر طراحی معماری در بهره وری انرژی در مجموعه های مسکونی انرژی کارا

به دلیل کاهش منابع سوخت های فسیلی و تخریب محیط زیست جهانی، که غالبا ناشی از مصرف سوخت های فسیلی است، کاهش مصرف انرژی امری مهم و ضروری است. افزایش قیمت سوخت های فسیلی نیز بر اهمیت کاهش مصرف انرژی می افزاید. از آنجا که حدود40 درصد انرژی جهان توسط بخش ساختمان مصرف می گردد، معرفی و به کارگیری ساختمان های انرژی کارا می تواند مصرف جهانی انرژی را کاهش دهد. عوامل متعددی همچون طراحی معماری، مصالح ساختمان، تجهیزات ساختمانی، سیستم های تهویه مطبوع، رفتار کاربران و غیره؛ میزان مصرف انرژی یک ساختمان را تحت تاثیر قرارمی دهند. جنبه ای از ساختمان که بایستی در درجه اول برای کاهش مصرف انرژی ساختمان ها مورد توجه واقع گردد، جنبه معماری است. برای دستیابی به طراحی معماری انرژ ی کارا، پتانسیل ها و محدودیت های اقلیم بایستی شناخته شده و معماری ساختمان با توجه و منطبق بر شرایط اقلیمی طراحی گردد. از این رو اولین قدم در طراحی انرژ ی کارا، آگاهی دقیق از شرایط اقلیمی و تعیین پتانسیل ها و امکانات اقلیم محل قرارگیری ساختمان، برای دستیابی به یک معماری مبتنی و پاسخگو به اقلیم و در نتیجه یک معماری انرژی کارا است. راهکارهای استخراجی از این روش برای ساختمان هایی با کاربری های متفاوت می تواند به صورت ضوابطی برای طراحی شهری و طراحی معماری ساختمان ها در اقلیم های متفاوت تدوین گردد. این پژوهش نشان می دهد که طراحی معماری، مهم ترین عامل برای بهره وری و صرفه جویی انرژی در ساختمان ها است. فرم و هندسه ساختمان، جهت گیری و همچنین نسبت سطح پنجره به دیوار در جداره های مختلف ساختمان، از جمله شاخص های مهم در این زمینه می باشد. هدف از این مقاله ارایه راهکارهای طراحی کالبد بناها و شهرها، متناسب با این اقلیم می باشد تا بتواند نقش چشمگیری در مسایل یاد شده و بحث توسعه پایدار ایفا نماید. در این مقاله از شیوه کتابخانه ای و تحلیلی- توصیفی استفاده شده است، امید است که نتایج مطلوبی در کاهش مصرف انرژی های فسیلی و در نتیجه کاهش آلودگی و گرمایش منطقه ای و جهانی به همراه داشته باشد.

تاثیر طراحی معماری در بهره وری انرژی در مجموعه های مسکونی انرژی کارا Keywords:

طراحی معماری , انرژی کارا , بهره وری انرژی , مجموعه مسکونی