اثر روغن سویا و نفتالین استیک اسید در به تاخیر انداختن زمان باز شدن جوانه ها و کاهش خسارت سرمای بهاره در انگور رقم ’فخری‘

به منظور بررسی اثر محلولپاشی (اول اسفند و اول فروردین) روغن سویا و نفتالیناستیک اسید ( NAA (در به تاخ یر انداختن زمان شکوفایی جوانه ها و افزایش مقاومت به سرمای بهاره انگور رقم فخری&، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در یک تاکستان تجاری شهر مریانج از توابع استان همدان، در سال 1390 انجام گرفت. غلظت دیاکسید کربن و اتیلن درون جوانهها سه روز پس از محلولپاشی اندازهگیری شد. تیمارهای روغن سویای 10 درصد بهتنهایی یا در ترکیب با NAA100 میلیگرم بر لیتر در اسفند، سبب بیشترین تجمع گازهای تنفسی درون جوانه ها و 12 روز تاخیر در باز شدن آنها و بیش از 5 درجه سانتیگراد افزایش مقاومت به سرمای جوانه ها در مقایسه با شاهد شدند. محلولپاشی تیمارهای NAA دارای آثار جزیی بر تاخیر در باز شدن جوانه ها و افزایش مقاومت به سرمای آنها بودند و تیمارهای روغن سویای 5 درصد بهتنهایی یا در ترکیب با NAA 200 میلیگرم بر لیتر حد واسط دو گروه قرار داشتند. محلولپاشی تیمارهای روغن سویا در اسفند، آثار بهتری در به تاخیر انداختن شکوفایی جوانهها و تجمع دیاکسید کربن و اتیلن درون آنها نسبت به فروردین داشت؛ ازاینرو کاربرد روغن سویا به دلیل افزایش غلظت گازهای تنفسی، سبب طولانی شدن رکود درون جوانهها شده و در نهایت با به تاخیر انداختن زمان باز شدن جوانه ها، به کاهش آثار منفی سرمای بهاره میانجامد.

Keywords:

اکسین , انگور , تاخیر گلدهی , تنفس , روغن سویا , سرمازدگی