نگاهی به حقایق تاویل سیدرضی

عالمان، محققان و پژوهشگران اسلامی، از دیرباز قرآن را به عنوان منبع افکار و اندیشه ها می شناختند و کتاب الهی را چونان سنگ زیرین بنای تفکر خود تلقی می کردند و در تحلیلها و پژوهشها و نقد و بررسی و داوری آراء واندیشه ها به قرآن باز می گشتند. بدین سان پیشانی بر آستانش می ساییدند و کام تشنه خود را از آبشخور زلال این اقیانوس بی کران سیراب می ساختند و دوای دردهاشان را از آیات شفابخش قرآن می جستند و در جهت رفعمشکلات خود بدان روی می آوردند و از این رهگذر جان و روح متلاطم خویش را در پناه تمسک به ثقل اکبر و عمل به مفاهیم آن آرامش می بخشیدند. تلاشهای متفکران و اندیشمندان برای دستیابی به معانی ظاهری و مفاهیم باطنی و کشف راز و رمزهای نهفته در این صحیفه آسمانی، روایات تفسیری پیامبر(ص) و صحابه و تابعان، موشکافی های ادیبان و لغت شناسان پیرامون مفاهیم ژرف الفاظ قرآن، همه و همه در طول سالیان دراز جمع گشت و عرصه را برای ظهور تفاسیر مدون آماده ساخت.