مفهوم شناسى ضوابط و قواعد ترجمه قرآن

مقصود از ضوابط و قواعد ترجمه، قوانین حاکم بر ترجمه است که رعایت آنها در استوارى وکمال ترجمه موثر است و گاهى عدم رعایت برخى از آنها ترجمه را بى اعتبار مى سازد. آرى فن ترجمه همچون تفسیر، داراى ضوابط و قواعد خاص خویش است که این ضوابط دوگونه است: یک. ضوابط موثر در اصل اعتبار ترجمه مهم ترین این ضوابط عبارتند از: 1 - ترجمه قرآن توسط مترجم داراى شرایط انجام گیرد. 2 - در ترجمه قرآن از ترجمه و تفسیر به راى پرهیز شود. ( 3 - در ترجمه قرآن مبانى و اصول آن رعایت شود.( 1رعایت نکردن این ضوابط در ترجمه قرآن، آن را نامعتبر مى سازد، چرا که اگر مترجم داراى شرایط نباشد مثلا شرایط مفسر قرآن را نداشته باشد تفسیر و ترجمه بدون علم و تخصص مى کند که یکى از مصادیق تفسیر به راى و حرام و ممنوع است. و همین گونه اگر کسى مبانى و اصول ترجمه را رعایت نکند در بیشتر موارد به ورطه ترجمه به راى مى لغزد. البته ممکن است بگوییم: هر چند که همه مترجمان نیکوست که ضوابط یاد شده را در ترجمه رعایت کنند اما تاثیر خاص این ضوابط مخصوص ترجمه قرآن است. یعنى ممکن است کسى ترجمه به راى در آثار افلاطون انجام دهد و موجب بى اعتبار شدن ترجمه خویش گردد و کارى غیر اخلاقى به شمار آید. اما این مطلب حرام شرعى به شمار نیاید، اما در ترجمه قرآن، ترجمه به راى، همچون تفسیر به راى حرام است چون نسبت دادن چیزى به خدا و نوعى افتراء است