نگاهی به دیدگاه های مفسران در مورد گواهی (شهادت) زنان در قرآن

از جمله مباحث فقهی سوال برانگیز در احکام متفاوت بین زن و مرد، مسیله گواهی است. طرح ناقص قضیه شهادت و گواهی در استراتژی فقه ژورنالیستی باعث به وجود آمدن این جنجال شده است. این مسیله تا بدان جا پیش رفته که بسیاری رویکرد غالب قرآن و فقه اسلامی را مردانه می انگارند تا زنانه و این خود باعث برخی کژفهمی ها، دگراندیشی های افراطی و نواندیشی های مخالف متون شریعت می گردد. مهم ترین دلیل برای اثبات نابرابری شهادت زنان و مردان در قرآن، آیه 282 سوره بقره است که موضوع آن قرض و دین بوده و علت و فلسفه اختلاف را به ضلالت در ناحیه زن ها تعلیل کرده است. مفسران در بیان علت این ضلالت، مواردی چون کاستی عقل و حافظه، عاطفی بودن، عدم اشتغال زنان به امور تجاری و ... را بیان نموده اند که بیشتر بر حدس و گمان مبتنی است. آنچه در این نوشتار دنبال می شود، ارایه و تحلیل نظرات مفسران و صاحبنظران اسلامی در خصوص علت و فلسفه تفاوت گواهی زن و مرد است.