تحلیلی بر نقش مولفه های زیست محیطی در کیفیت زندگی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 7 شهر اهواز)

شهر اهواز به عنوان هفتمین کلانشهر ایران، با مسایل زیست محیطی بسیاری مانند آلودگی هوا، تکمیل نبودن سیستم دفع فاضلاب شهری، الودگی رودخانه کارون و ... گریبانگیر است. با توجه به چالش مطرح شده، هدف پزوهش حاضر، تحلیلی بر نقش مولفه های زیست محیطی در کیفیت زندگی شهروندان در منطقه 7 شهر اهواز می باشد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شده است و داده ها و اطلاعات مورد نیاز نیز به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی جمع آوری گردید. در روش پیمایشی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته اهی پژوهش نشان می دهد که مولفه های آلودگی هوا، آلودگی صوتی، آلودگی پسماند، آلودگی آب، الودگی بو، آلودگی خاک و آلودگی بصری، بیشترین تا کمترین تاثیر را در یکفیت زندگی شهروندان محدوده مورد مطالعه داشته اند. همچنین بین مولفه های مذکور و رضایتمندی و کیفیت زندگی شهروندان محدوده مورد مطالعه داشته اند. همچنین بین مولفه های مذکور و رضایتمندی و کیفیت زندگی شهروندان، رابطه خطی مثبت و معنادار وجود دارد. به طور کلی بررسی وضعیت ساختار محیط زیست شهر اهواز نشان از ناکارامدی مدیریت محیط زیست شهری (مدیریت پراکنده با استراتژی های متفاوت و نبود مدیریت یکپارچه محیط زیست) در این شهر است و نیازمند یک برنامه ریزی منسجم (با دید کل نگر و همه جانبه نگر) و مدیریت صحیح زیستمحیطی به منظور ارتقاء سطح رضایتمندی و کیفیت زندگی شهروندان این شهر می باشد. در ادامه نیز پیشنهادها ارایه گردیده است.

Keywords:

محیط زیست , کیفیت زندگی شهری , منطقه 7 , شهر اهواز