ارزیابی توزیع فضایی سطوح توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ایران

فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) امروزه به عنوان بازیگر اصلی در سیاستهای راهبردی کشورهای جهان، نقش تاثیرگذاری در تحولات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورها ایفا کرده است و برگ برندهای است که میتواند راهگشای بسیاری از چالشهای سنتی در عرصههای اطلاعرسانی، ارتباطات و توسعه فرهنگها و مبادلات تجاری و علمی باشد و این قضیه در کشورهای درحال توسعه از اهمیت بسزایی برخوردار است. فاوا را باید صنعت فرصت آفرین هزاره سوم دانست و بیش از قبل به آن توجه کرد. با عنایت به این مهم، ارزیابی توزیع فضایی شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در بین استانهای ایران بهعنوان هدف اصلی پژوهش در نظر گرفته میشود. روش تحقیق از نوع توصیفی، تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی، توسعهای میباشد و از منابع اسنادی و کتابخانهای و نیز دادههای مرکز آمار ایران در سال 1394 جهت گردآوری اطلاعات و از آرای 15 نفر از خبرگان حوزه مذبور برای تعیین ضرایب پارامتریک پژوهش استفاده بهعمل آمد. پژوهش حاضر با بهرهگیری از 10 شاخص و فنون تصمیمگیری چندمعیاره فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، واسپاس و کوپراس به مطالعه توزیع فضایی نماگرهای فاوا در استانهای کشور، در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (ساج) پرداخته و آنها را از این منظر رتبهبندی کرده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که توزیع فضایی شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در بین استانهای ایران به شکل نامتوازن و ناهمگون صورت گرفته است. بهطوریکه 16/1 درصد از منطقه مورد مطالعه در وضعیت بسیار برخوردار، 19/3 درصد در موقعیت برخوردار، 22/5 درصد در وضعیتنسبتا برخوردار، 25/8 درصد در موقعیت محروم، 16/1 درصد از در وضعیت بسیار محروم واقع است.

Keywords:

فاوا , توزیع فضایی , فنون تصمیمگیری چند معیاره , ساج , استانهای ایران