مسیر قرب الهی

حمد و سپاس خدای را که توفیق ویژه نصیب کرد تا به رغم بضاعت ناچیز، این پژوهش در اختیار اشرف مخلوقات الهی قرار داده شده و امید برآن است لطف حق بیش از پیش شامل حال حقیر شده و با عنایت خاص خود، ضعف و کمبودهای معنوی حقیر را با بهره گیری از این کلمات گهربار جبران فرماید. همیشه اضطراب و نگرانی، یکی از بزرگترین بلاهای زندگی انسان ها بوده و عوارض ناشی از آن در زندگی فردی و اجتماعی کاملامحسوس است؛ از این رو یکی از مهم ترین مسایل در زمینه پژوهش های دینی بحث پیرامون تبیین شیوه های تقرب به خدا است تا با این شناخت، بشر به آرامش که یکی از گمشده های مهم اوست دست یابد. قرب الهی فایده هایی مانند حذف احساس پوچی از تفکرات انسان دارد؛ انسانی که با آفریدگار خود ارتباط نداشته باشد هدف خلقت را نمی داند و زندگی را پوچ می پندارد. یافتن تکیه گاه و برآورده کردن نیاز معنوی از طریق ارتباط با آن بی نیاز به خلق هم از فواید این قرب به شمار می آید؛ بنابراین کسانی که در پی جستجوی سعادت خویش هستند؛ ابتدا باید راه تقرب به معبود را پیدا کنند. همواره در طول تاریخ تقرب جستن به خداوند از جمله مهم ترین رسالت های انبیا بوده است و تمام انبیای الهی به مبعود خود تقرب جسته اند؛ که در دسترس ترین این الگوها اهل بیت عصمت و طهارت : است که تاریخ گواه این تقرب بوده است.

Keywords:

تقرب , شیوه , خدا