اثر استرس بی حرکتی مزمن بر میزان باروری موش های سوری نر

امروزه، کم تحرکی و گاهی بی تحرکی مشکلات فراوانی برای انسان به وجود آورده است. در این مطالعه به منظور بررسی میزان باروری موش های سوری نر، تعداد اسپرم ها و نیز تعداد زاده ها پس از یک دوره بی حرکتی مزمن، مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 12 سر موش در دو گروه کنترل و بی حرکتی مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه بی حرکتی به مدت 8 هفته هر روز، به مدت 3 ساعت در مقید کننده، بی حرکت شده و گروه کنترل نیز به صورت طبیعی نگهداری شدند. بعد از این مدت، هر یک از موش های نر به همراه یک موش ماده به مدت یک شب در یک قفس قرار داده شدند. سپس نمونه ها قربانی شده و اسپرم ها از ناحیه دم اپی دی دیم جمع آوری و برای بررسی تعداد اسپرم ها آماده شد. نتایج نشان داد که استرس بی حرکتی سبب کاهش معنی دار تعداد اسپرم ها شد P<0.05 از سوی دیگر، تعداد زاده های ماده های جفت شده با گروه بی حرکتی نسبت به تعداد زاده های ماده های جفت شده با گروه کنترل کاهش 56 درصدی داشته اند؛ گرچه این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نیست. P<0.05 بنابراین، این مطالعه نشان داد که استرس بی حرکتی موش های نر اسپرماتوژنز طبیعی را مهار می کند و احتمالا به دلیل لقاح با تعداد کمتر اسپرم ها، سبب کاهش تعداد زاده ها می شود

Keywords:

استرس بی حرکتی , باروری , موش