بررسی اثر محیط های کشت پایه بر رشد گیاه دارویی بادرنجبویه

گیاه بادرنجبویه Melissa Officinalis گیاهی است علفی وهمیشه سبزاز خانواده نعناعیان که در درمان بیماری های زیادی از جمله افسردگی و بی خوابی به کار می رود. این پژوهش باهدف بهینه سازی کشت گیاه در شرایط بدون خاک در دو بستر پرلیت و کوکوپیت و در حضور دو محیط کشت پایه MS و هوگلند با غلظت 1/4 صورت گرفت. برای این منظور بذرهای گیاه درقالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در بسترهای مورد نظر کشت شدند. یک هفته پس از رویش بذر گیاهچه ها با محیط های کشت پایه MS و هوگلند باغلظت 1/4 آبیاری شدند پس از دو ماه نمونه ها برداشت شدند و طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه اندازه گیری شدند. براساس نتایج حاصل بیشترین میزان طول اندام هوایی وریشه و وزن تر وخشک اندام هوایی در بستر پرلیت آبیاری شده با محیط MS و بیشترین وزن تر و خشک ریشه در بستر کوکوپیت آبیاری شده با محیط MS مشاهده شد. کمترین میزان طول اندام هوایی وریشه و وزن تر و خشک اندام هوایی در بستر کوکوپیت آبیاری شده با محیط هوگلند و کمترین وزن تر و خشک ریشه در بستر پرلیت آبیاری شده با محیط هوگلند مشاهده شد. در مجموع بستر پرلیت آبیاری شده با محیط MS برای کشت این گیاه مناسب تر تشخیص داده شد

Keywords:

بادرنجبویه , پرلیت , کوکوپیت , محیط کشت