تاثیر گذشت زمان بهینه در محیط کشت تریکودرما ریسیبر روی افزایش تولید آنزیم زایلاناز

تریکودرما از قارچ های آسکومیست مزوفیل هستند که در همه خاک ها حضور دارند و جز بیشترین قارچ های قابل کشت خاک ها هستند. زایلانازها جز گروه هیدرولازها هستند، از نظر ساختار زنجیرهای تکی گلیکوپروتیین هستند و وزن آنها از 6 تا 8 کیلو دالتون است. در این مطالعه هدف ما تاثیر گذشت زمان بهینه در محیط کشت تریکودرما ریسی بر روی افزایش تولید آنزیم زایلاناز است. سویه ی استاندارد تریکودرما ریسی از کلکسیون میکروبی سازمان پژوهش های علمی و صنعتی تهیه شد. سپس پارامترهای مختلف محیط کشت از جمله منبع کربن، مدت زمان انکوباسیون جهت بهینه سازی مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله فعالیت آنزیم زایلاناز توسط روش استاندارد DNSA اندازه گیری شد. فعالیت آنزیم زایلاناز سویه ی استاندارد تریکودرما ریسی U2/59 بود. همچنین پارامترهای مختلف محیط کشت از جمله منابع کربن، نیتروژن، PH دما و مدت زمان انکوباسیون بهینه سازی شدند. آنزیم زایلاناز یکی از مهمترین آنزیم های مورد استفاده در صنایع مختلف است که متاسفانه در کشور تولید نمی شود. همانطور که در نتایج این مطالعه دیده شد دما و زمان انکوباسیون بهینه را بدست آوردیم که دمای بهینه 35ͦ C و زمان 96 ساعت بود.

Keywords:

تریکودرما ریسی , زایلاناز , زمان