سنجش میزان آلودگی های دیوکسین در نمونه آب ایران با استفاده از روش بیولومینسانس

دیوکسین ها یکی از سمی ترین ترکیبات آروماتیکی است که تاکنون شناخته شده اند. این ترکیبات در اثر سوزاندن ترکیبات کربنی در کنار ترکیبات کلر دار به صورت نا خواسته تولید می شوند که سمی ترین آنها TCDD می باشد. این مواد پس از ورود به آب و زنجیره غذایی در بدن انسان تجمع کرده و سبب عوارض چون اختلالات هورمونی و انواع سرطان می گردند. روش اندازه گیری قدیم و دقیق این ماده ازطریق کروماتوگرافی GC/MASS بوده اما اخیرا به علت مقرون به صرفه نبودن و زمان بر بودن آن اقدامات بسیاری برای تهیه تکنیک های دقیق، حساس، سریع و ارزانتری برای شناسایی این ماده صورت گرفته است، که امکان غربال گری مواد غذایی را برای دیوکسین ها برای بسیاری از کشورها ممکن ساخته است. یکی از این روش ها که به شکل گسترده برای غربال گری آب و مواد غذایی انسانی دامی و انسانی مورد استفاده قرار میگ یرد، روش بیولومینسانس است. برای استفاده از این روش ابتدا بایستی سم از نمونه آب بوسیله هگزان و دی اتیل اتر با نسبت حجمی ( 97:3 ) وسپس عبور آن از ستون سیلیکا تخلیص گردد. بعد از تخلیص نمونه، سلول های حاوی ژن گزارشگر را با نمونه تخلیص شده تیمار کرده و بعد از 24 ساعت با لومینومتر میزان لوسیفراز القا شده توسط سلول ها سنجش می شود. دراین تحقیق با استفاده از این روش حضور و یا عدم حضور دیوکسین در آب ایران بررسی شده است

Keywords:

دیوکسین , بیولومینسانس , آب , TCDD , لوسیفراز