بررسی اثر امتیاز راهبری شرکتی بر کاهش احتمال ورشکستگی با میانجی گری سرمایه فکری

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین امتیاز راهبری شرکتی با میانجیگری سرمایه فکری بر احتمال ورشکستگی شرکت ها می باشد. در این پژوهش از مدل آلتمن برای محاسبه متغیر ورشکستگی و مجموع امتیازات برای محاسبه امتیاز راهبری شرکتی استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 135 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 الی 1393 است که با استفاده از تکنیک های آماری رگرسیون OLS برای فرضیه اول و لوجستیک برای فرضیه دوم، سوم و چهارم توسط نرم افزار Eviews آزمون شده اند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین امتیاز راهبری شرکتی و نسبت سرمایه فکری به ارزش بازار رابطه مثبتی و بین نسبت سرمایه فکری به ارزش بازار و امتیاز راهبری شرکتی با احتمال ورشکستگی شرکت ها رابطه منفی و همچنین بین سرمایه فکری و احتمال ورشکستگی شرکت ها رابطه منفی وجود دارد. در نهایت با عدم معناداری آزمون سوبل نشان داده شد که راهبری شرکتی از طریق میانجی گری سرمایه فکری منجر به کاهش احتمال ورشکستگی نمی شود.

Keywords:

راهبری شرکتی , سرمایه فکری , احتمال ورشکستگی