سرمایه گذاری دراجزای فناوری اطلاعات وارتباطات و تاثیرآن برشدت انرژی صنایع کارخانه ای ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی تجربی رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و شدت انرژی در صنایع کارخانه ای ایران در طی دوره زمانی 1393-1383 می باشد. تحلیل های تجربی مطالعه با استفاده از روش اقتصاد سنجی پانل و به کارگیری داده های مربوط به بنگاه های با کد ISICدو رقمی انجام گرفته است. یافته ها گویای آن است که متغیرهای استفاده شده در پژوهش حاضر نامانا ولی همجمعاندکه بیانگر وجود رابطه بلندمدت بین آنها می باشد. ضرایب بلند مدت مدل تخمینی پژوهش که با استفاده از روش DOLS در دادههای ترکیبی برآورد شده، نشان می دهند که سرمایه گذاری نامشهود در برخی از اجزای فناوری اطلاعات و ارتباطات مانند نرم افزار های کامپیوتری تاثیر مثبتی بر شدت انرژی داشته، اما سرمایه گذاری در جزء ارتباطات، تاثیر منفی بر شدت انرژی داشته است. در مجموع اثر خالص فناوری اطلاعات و ارتباطات بر شدت انرژی منفی بوده است.