بررسی نقش پیشبینی کنندگی سبک های مقابله ای بر ابعاد شادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرکرد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیشبینی کنندگی سبک های مقابله ای (هیجان مدار، مساله مدار و اجتنابی) در مورد ابعاد شادکامی (رضایت از زندگی، خلق مثبت، سلامتی، کارآمدی و عزت نفس) است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر شهرکرد در سال تحصیلی -96 1395 بودند. گروه نمونه متشکل از 268 دانش آموز( 118 نفر دختر و 150 نفر پسر) بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های استاندارد راهکارهای مقابله ای (فولکمن و لازاروس، 1984 )و شادکامی آکسفورد (آرگیل، مارتین و کراسلند، 1989 )بود. نتایج حاصل از تحلیل از رگرسیون چندگانه (به روش همزمان) نشان داد که که سبک مقابله مساله مدار به طور مثبت و سبک مقابله هیجان مدار به طور منفی می توانند رضایت از زندگی و عزت نفس را پیشبینی کنند و سبک-های مقابله ای مساله مدار و اجتنابی به طور مثبت و سبک مقابله هیجان مدار به طور منفی میتوانند خلق مثبت، سلامتی و کارآمدی را پیشبینی کنند. همچنین سبک مقابله مساله مدار و اجتنابی به طور مثبت و سبک هیجان-مدار به طور منفی توان پیشبینی سلامتی را دارند. با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که آموزش مهارت های مقابله ای در جهت کنار آمدن نوجوانان با چالش های زندگی و افزایش شادکامی و عزت نفس آنها موثر است.

Keywords:

سبک های مقابله ای , ابعاد شادکامی , دانش آموزان دبیرستانی