نقش حکمروایی خوب شهری در شهرداری ها با رویکرد تحلیلی مورد مطالعه: منطقه 17 شهر تهران

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 372

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RCEAUD04_238

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

در چند دهه اخیر با احساس نیاز روزافزون جوامع شهرنشین به اجرای مفاهیم اساسی دموکراسی، مشارکت شهروندان در تهیه و اجرای طرح ها و برنامه های شهری نیز روز به روز افزایش یافته است. برنامه ریزی مشارکتی یا دموکراتیک، نظریه ای است که بر پایه اعتقاد به دموکراسی، کثرتگرایی و جامعه مدنی استوار است. از این دیدگاه، تصمیم گیری درباره توسعه و عمران شهر یا منطقه، باید توسط همه کسانی انجام گیرد که در آن موثر و ذینفع هستند و می باید بر اساس عدالت، آزادی و حق انتخاب شهروندان استوار گردد. حکمروایی خوب شهری که نحوه تعامل سیتم های دولتی، خصوصی و شهروندان بایکدیگر است. تحقق حکمروایی خوب شهری در مدیریت کلانشهرهای ایران و از جمله تهران مستلزم عینیت بخشیدن به مشارکت شهروندان در ابعاد گوناگون است. با توجه به رشد فزاینده جمعیت شهری و به منظور کنترل منابع و سرمایه های مادی و معنوی و عملکرد بهینه شهرداری مشارکت همه شهروندان به ویژه نخبگان ضروری است. تجربه جوامع تمرکزگرا نشان داده است که نگاه یکسو نگر و برنامه ریزی از بالا به پایین در شهر مشکلات زیادی را به بار خواهد آورد. مشارکت نخبگان و نظارت مردم سطح کارایی مدیران را بالا میبرد. این مقاله با هدف سنجش میزان مشارکت شهروندان در مدیریت منطقه 17 شهر تهران بر اساس الگوی حکمرانی خوب شهری تدوین شده است و به بررسی معناداری رابطه بین معیارهای حکمرانی شهری شفافیت و پاسخگویی، عدالت اجتماعی، آگاهی شهروندی، اعتماد اجتماعی و کارآیی و اثر بخشی به عنوان متغیرهای مستقل با متغیر وابسته مشارکت شهروندان در مدیریت شهری پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی و روش مطالعه توصیفی- همبستگی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات، پیمایشی از طریق پرسشنامه بود و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 180 نفر محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بعد ذهنی و تمایل شهروندان به مشارکت در مدیریت شهری بالاست و با مشارکت آنها بستر بسیار مناسبی برای اداره امورمی تواند وجود داشته باشد. و مدیران و مسیولین حوزه برنامه ریزی منطقه 17 تهران باید باتوجه به نظرات مردم و و نه به اطلاعات درون سازمانی نسبت به برنامه ریزی در شهر اقدام کنند. در میان مولفه های حکمروایی شهری در این منطقه، میزان مشارکت و کارایی در سطحی پایین تر و میزان پاسخگویی در سطحی بالاتر قرار دارد

Keywords:

Authors

غلامعلی لکزیان

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

محمد نظری

کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور واحد رشت

حسن عصمتی

کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش تحول دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

سمیه نوظهوری

کارشناس ارشد علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی