تاثیر سطوح مختلف تنش های شوری و خشکی بر شاخص های رشدی واسانس بادرنجبویهMelissa officinalis L

به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی و شوری بر شاخصهای رشدی و اسانس بادرنجبویه، دو آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در آزمایش شوری از پنج سطح 0 ،1 ،2 ،3 و 4 دسیزیمنس بر متر محلول کلرید سدیم و در آزمایش تنش خشکی از پنج تیمار 50 ،5/62 ،75 ،5/87 و 100 درصد ظرفیت زراعی آب قابل دسترس گیاه به عنوان تیمارهای آزمایش استفاده شد. ویژگیهای ساختار ظاهری (مورفولوژیکی)، درصد ماده خشک و درصد اسانس اندازهگیری شدند. شوری و خشکی، به جز درصد اسانس همه مشخصه (پارامتر)ها را کاهش دادند و تاثیر کاهش شوری بیشتر از خشکی بود. بیشترین و کمترین میزان ویژگیهای رشدی و درصد اسانس به ترتیب از تیمار 100 و 50 درصد آب قابل دسترس گیاه بهدست آمد. در آزمایش شوری، با افزایش سطوح شوری همه مشخصههای رشدی سیر کاهشی داشتند. درصد اسانس از سطح 0 تا 1 دسیزیمنس بر متر افزایش و پس از آن کاهش یافت. با این وجود گیاهان تیمارشده درصد اسانس بالاتری را نسبت به شاهد نشان دادند. تنش شوری و خشکی سبب کاهش شاخصهای رشدی و تا حدودی افزایش درصد اسانس شدند.

Keywords:

اسانس , بادرنجبویه , خشکی , شوری , ویژگیهای رشدی