تاثیر فرایندهای دیاژنزی برروی کیفیت مخزنی سازندهای دالان و کنگان در یکی از میادین هیدروکربوری جنوب ایران

در این مقاله مطالعاتی برروی میکروفاسیسهای مختلف سازندهای دالان پرمین فوقانی و کنگان تریاس زیرین سنگ مخزن این میدان میباشند صورت گرفته است و رسوبات کربناته در واحدهای K3 و K2 سازندهای دالان و کنگان تحت تاثیر فرآیندهای مختلف دیاژنزی قرار گرفته اند. از جمله فرآیندهای دیاژنتیکی متعددی که از زمان رسوب گذاری تا مراحل تدفین عمیق، این دو سازند را متاثر نموده، میتوان به میکرایتی شدن، فعالیت های زیستی، سیمانی شدن، نیومورفیسم، انحالل، تراکم، دولومیتی شدن و تشکیل پیریت را نام برد. در واحد K3 دولومیتی شدن ثانویه موجب حفظ و حتی افزایش کیفیت مخزنی شده ولی انیدریتی شدن ثانویه موجب کاهش آن گردیده است. در واحد K2 مهمترین عامل افزایش کیفیت مخزنی شامل دولومیتی شدن ثانویه و فرآیندهای انحلال متیوریکی بوده است. از طرفی سیمانی شدن و نیومورفیسم افزایشی و در مواردی دولومیتی شدن بیش از حد موجب کاهش کیفیت مخزنی گردیده است در مجموع تخلخل های قالبی، حفرهای و بین دانه ای و مهم تر از همه تخلخل بین بلوری فاکتورهای اصلی افزایش کیفیت مخزنی هستند و تخلخل های شکستگی عامل فرعی محسوب میشوند. تخلخل بین بلوری بدلیل ارتباط خوب شبکه بین بلورین دولومیت ها از نفوذ پذیری بهتری نسبت به تخلخل های قالبی و حفرهای سنگ های آهکی برخوردار میباشد. این مقاله بر گرفته از پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد، با عنوان بررسی رسوب شناسی و مطالعه ژیوشیمیایی مهمترین سازندهای یکی از میادین هیدروکربوری ایران میباشد که در تاریخ 88/6/28 دفاع شده است.

Keywords:

دیاژنز , نفوذپذیری , تخلخل , دولومیتی شدن