ثاثیر دور آبیاری بر گیرایی و رشد رویشی پاجوش های خرمای رقم استعمران

یکی از مهمترین عوامل در گیرایی و رشد مناسب پاجوش های خرما، انجام صحیح عملیات آبیاری است. بروز هر گونه تنش آبی پس از کاشت پاجوش، می تواند منجر به خشک شدن نخل های جوان گردد. این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار آبیاری در ماه اول، دوم و سوم به ترتیب با دور 2 و 3 و 4 روز و پس از آن برا دور یک هفته و در زمستان با دور 10 روز، آبیاری در ماه اول، دوم، سوم، چهارم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 15 و 30 و 45 و 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A، آبیاری در ماه اول، دوم، سوم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 30 و 45 و 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A، آبیاری در ماه اول، دوم و بقیه ایام سال به پس از 30 و 45 و 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A و آبیاری پس از 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A در سه تکرار بر روی پاجوش های خرمای رقم استعمران اجرا گردید. آب مورد نیراز تیمار ها بر اساس روش تشت تبخیر FAO برآورد شد و در اختیار گیاه قرار گرفت. گیرایی پاجوش و شاخص های رشد نظیر ارتفاع پاجوش، تعداد برگ، طول و عرض برگ، تعداد برگچه، طول و عرض برگچه و قطر تنه برای هر تیمار اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده ها و مقایسه میانگین تیمارها توسط آزمون دانکن نشان داد که دور آبیاری بر تعداد برگ، تعداد برگچه، طول برگچه و عرض برگچه اثر معنی داری داشت. بیشترین رشد رویشی پاجوش با انجام آبیاری در ماه اول، دوم و بقیه ایام سال به ترتیب پس از 45، 60 و 75 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A به دست آمد.

Keywords:

دور آبیاری , گیرایی , پاجوش , نخل خرما