ارزیابی پایداری در محله های شهری (نمونه موردی: محله مسجد جامع شهر کامیاران)

به موازات دیدگاه توسعه پایدار و حتی قبل از آن دیدگاهی رواج یافت که توجه به محلات شهری را بهعنوان سلول های حیات شهری مطرح نمود. در این دیدگاه حل مشکلات شهری با استفاده از نیروهایتوانمند درونزا در محلات شهری یعنی گروه ها و اجتماعات محلی به عنوان سرمایه های اجتماعی که ازجایگاه و کارکرد ویژه ای از لحاظ حفظ و توسعه ی تنظیمات اجتماعی در کلان شهرها برخوردار هستند،عمل می گردد. پایداری محله های شهری یکی از مهمترین مولفه های پایداری در شهرها محسوب می شود.و اگر در یک شهر محله ها از سطح پایداری بالایی برخوردار باشند آن شهر هم از پایداری قابل قبولیبرخوردار است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی پایداری محله مسجد جامع شهر کامیاران می باشد. روشپژوهش از نوع کاربردی و رویکرد حاکم بر آن توصیفی-تحلیلی می باشد. جهت سنجش پایداری محلهابتدا شاخص های مورد نیاز توسط اساتید و متخصصان با توجه به خصوصیات اقتصادی، اجتماعی و کالبدیمحدوده مورد مطالعه، انتخاب شدند. برای تعیین سطح پایداری محله هم از طیف 5 گزینه ای لیکرتاستفاده گردید و داده های حاصل نسبت به میانگین نرمال ( 3) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که میانگینداده های شاخص زیست محیطی 2/8، شاخص اقتصادی 2/1 و شاخص اجتماعی 3/7 می باشند و این نشان می دهد که سطح پایداری اقتصادی و زیست محیطی محله پایین تر از مقدار نرمال و سطح پایداری شاخصاجتماعی بالاتر ازمیزان میانگین نرمال می باشند.

Keywords:

پایداری , محله پایدار , محله مسجد جامع , شهرکامیاران