بررسی ابعاد مدیریتی نهاد سلامت و ورزش در ایران

سلامت و ورزش، دو نهاد اساسی در جامعه هستند که سه بعد پیشگیری، درمان و کیفیت زندگی باید بخش مهمی از سیاستها و اهداف آنها را تشکیل دهد. بر همین اساس، بازبینی هویت و کارکرد حرفه های مرتبط با سلامت و ورزش لازم است؛ اما چالش اساسی، مدیریت سطح نهادی سلامت و ورزش می باشد که به متغیرهای فراوان سطح کلان اقتصادی - اجتماعی وابسته است. در سطح دوم یا سازمانی، این مدیریت یکپارچه باید از طریق اتحاد استراتژیک و تعاملات میان سازمانی دو وزارت اصلی ورزش و آموزش پزشکی تعقیب گردد. البته میزان تحقق چنین رویکردی به توان سیاست گذاری مشترک و جامع دولت بستگی دارد. در سطح سوم یا علمی و حرفهای نیز دانشگاهها باید بتوانند با اتخاذ رویکرد دانش - حرفه به کارآفرینی و خدمات بیشتر به ویژه در علوم ورزشی، همت گمارند. این تحول از برنامه ریزی درسی تا تشکیل سازمانهای مردم نهاد را در بر میگیرد. در سطح گروههای اجتماعی، دو سازمان خانواده و مدرسه میتوانند بستری گسترده و فراگیر را برای تربیت بدنی، آموزش بهداشت و تغذیه فراهم نمایند. این سه محور، اساس سلامتی را تشکیل میدهند؛ البته در محور فعالیت بدنی به ایفای نقش شهرداریها نیز نیاز است و حتی کارکرد مفهوم ورزش برای همه در همین سطح تحقق مییابد. نهاتای در سطح خرد و رفتاری، دو عامل ظرفیتهای جسمانی و روانی؛ و فعالیت های تفریحی جایگزین و رقیب بر نحوه مشارکت، شیوه خدمت رسانی به افراد و میزان تامین سلامتی در سه بعد پیشگیری، درمان و کیفیت زندگی اثر گذار هستند اگرچه در گذشته و تاکنون اکثر گفته ها، اسناد و پژوهشها بر سطح فردی و گروهی متمرکز شدهاند؛ به نظر می رسد برای تحقق و تامین واقعی سلامت جسمانی و روانی آحاد جامعه، بازبینی سیاستها و کارکردهای سطح علمی - حرفهای (دانشگاه) و سطح سازمانی - سیاستی(دولت)، بسیار ضروری است.

Keywords:

سلامت , ورزش برای همه , علوم پزشکی , علوم ورزشی , پیشگیری , کیفیت زندگی