تاثیر تمرین مهارت ایروبیک بر حافظه کاری بینایی دانشجویان دختر

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 425

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ASSF02_056

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

Abstract:

حافظه پیش نیاز بسیار مهمی برای انجام مطالبات روزانهاند. حافظه کاری بینایی تقریبا0جزء اصلی تمام فعالیتهای انسان است و نقشی حیاتی درکنترل حرکات درحال اجرا و برخط بازی میکند. سیستم بینایی نقش مهمی در تنظیم بسیاری از رفتارهای انسان از جمله رفتارهای مربوط به حرکت در محیط، جهتیابی و ادراک وضعیت را به عهده دارد و حدود 40 درصد از اطلاعاتی که از طریق حواس مختلف وارد مغز و در آنجا پردازش میشوند، اطلاعات بینایی هستند. بنابراین توجه به اجزای مختلف حافظه کاری بینایی و نقش آنها در حوزههای عملکردی و اجرایی حایز اهمیت بسیاری است. از آنجا که ظرفیت حافظه کاری محدود بوده و در پردازش اطلاعات نقش تعیین کنندهای دارد، تفاوتهای فردی در ظرفیت حافظه کاری در عملکرد افراد منعکس میشود. به نظر میرسد فعالیت ورزشی و تمرین بدنی اثری مثبت بر عملکردهای شناختی افراد داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر تمرین مهارت ایروبیک بر حافظه کاری بینایی دانشجویان دختر میباشد.روش شناسی: به منظور انجام این پژوهش، 24 نفر دانشجو به شیوه نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون است. آموزش حرکات ورزشی ایروبیک بر روی افراد انجام گرفت. ابزار مورد استفاده در این آزمون حافظه بینایی کرسی بلاک است. دادهها با روش آماری توصیفی و استنباطی تی وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که فعالیت ورزشی باعث افزایش ظرفیت حافظه بینایی شد.نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که شرکت در فعالیت ورزشی، ممکن است عملکردهای شناختی بالاخص حافظه کاری را افزایش دهد.

Authors

فریبا ملایی زنگی

دانشجوی ارشد روانشناسی ورزشی دانشگاه تبریز

مهتا اسکندرنژاد

دانشیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه تبریز