بررسی الگوهای استفاده شده جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان های قدیمی شهر ارومیه

معماری قدیمی در اقلیم ارومیه با توجه به شرایط محیطی در جهت آسایش انسان شکل گرفته است. معماران گذشته راهکارهای منطقی و شیوه های مبتکرانه و مقرون به صرفه ای برای استفاده از انرژی های تجدید پذیر و بهره گیری از شرایط نامساعد اقلیمی به سود خود ابداع کرده اند که در سخت ترین شرایط آب و هوایی نیز پاسخگوی نیاز ساکنین بوده است؛ اما در قرن اخیر، معماری جدید به دلیل قطع ارتباط با معماری سنتی و ساخت بناهایی که انطباقی با شرایط اقلیمی نداشته، باعث هدر رفتن منابع هنگفت انرژی، مخصوصا انرژی های تجدید ناپذیر شده اند. شناخت و بررسی شیوه های معماری به کار برده شده توسط گذشتگان، موجب ایجاد پیوند و ارتباط میان معماری گذشته و معماری عصر حاضر خواهد شد و روش های استفاده شده در بناهای سنتی به منظور استفاده بهینه از انرژی های تجدید پذیر می تواند به عنوان الگویی مناسب مورد استفاده معماران در عصر حاضر قرار گیرد و موجب راهنمایی جهت اصلاح و انطباق تکنیک های طراحی اقلیمی با شرایط محیطی هر محل شود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی الگوهای استفاده شده جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان های قدیمی شهر ارومیه می باشد که در پی این هدف کلی، اهدافی چون ارایه شیوه ای برای طراحان در مراحل اولیه طراحی، ارایه راهکارهایی جهت کاهش مصرف انرژی در طراحی های معماری مسکونی دنبال می گردد و محقق در بررسی پیش رو که به روش کتابخانه ای می باشد، با بررسی منابع مختلف به تحلیل و تفسیر نتایج پرداخته است.

Keywords:

الگو , انرژی , ساختمان , جدید , قدیم