محققان اعتقاد دارند، دوران کودکی هر فرد می تواند شکل دهنده ی هویت بزرگسالی وی باشد و این امر با در نظر گیری مکانی که کودک در آن رشد کرده و بالیده شده است قابل تصور است. در حقیقت شکل گیری هویت از مکان سرچشمه می گیرد و مکان نیز از شاخصه های متعددی ساختار می یابد اما اتصال و پیوند مکان منوط بر شکل گیری احساس وابستگی و حس تعلق به مکان است. لذا مکان با عامل های تشکیل دهنده خود، حس تمایز و استمرار را در شخص محقق ساخته و هویت او را شکل می دهد. پردیس کودکان از جمله محیط هایی است که می تواند زمینه رشد و شکوفایی کودک را فراهم آورد. برای ایجاد این محیط فرهنگی و کمک آموزشی، ابتدا باید کودک را شناخت و روحیات و نیازها و دنیای او را کنکاش کرد. همگام با شناخت نیازهای کودک از طریق بررسی مفاهیم روانشناسی محیطی،
فضای معماری را طراحی کرد که در پرورش اندیشه، رفتار و
خلاقیت کودکان موثر باشد. روش انجام مطالعه با شرایط کالبدی و زمینه ای پروژه در شهر ساری و تهیه سناریو مناسب برای طراحی یک فضای آموزشی مناسب با کودک بصورت کتابخانه ای و کیفی- همبستگی است. نتایج تحقیق، شامل ایده های معمارانه ای برای طراحی فضای کودک در جهت ارتقا
خلاقیت کودکان می باشد. از جمله : ایجاد فضای پویا و تغییرپذیری در اجزای آن، به کار گیری طبیعت، تداخل فضاهای باز و بسته، تنوع پذیری و ...