بررسی روند تغییرات دسترسی به کاربری فضای سبز شهر اصفهان

فضاهای سبز به عنوان بخشی از بافت و خدمات شهری، با توجه به بازدهی اکولوژیکی، اجتماعی و اقتصادیشان میتوانند زمینهساز بقاء زیستی شهرها گردند. رشد و تحول سریع شهر اصفهان و به دنبال آن مسایل محیط زیستی، وجود انواع فضاهای سبز و توسعه آنها را برای همیشه اجتناب ناپذیر کرده است که از جنبه های مختلفی بر کیفیت زندگی انسان تاثیر سوء میگذارد. از اینرو هدف ازمطالعه حاضر، تحلیل سرانه فضای سبز و پایش تغییرات آن در مناطق شهری اصفهان طی یک بازه زمانی 16 ساله میباشد. بدین منظور از اطلاعات باندهای ماهواره لندست سنجنده های ETM+ و OLI در دو سال 1379 و 1395 استفاده و پس از انجام طبقه بندی نظارت نشده در نرمافزار IDRISI 17، ارزیابی صحت نقشه های طبقه بندی شده فضای سبز از طریق ماتریس خطا صورت گرفت. در ادامه تغییرات رخ داده با بهره گیری از روش مقایسه پس از طبقهبندی آشکار شد. نتیجه این تحقیق نشان داد که در طول دوره مورد مطالعه، از سرانه فضای سبز شهر اصفهان حدود 74 درصد کاسته شده، به طوری که سرانه فضای سبز کل این شهر از 89/53 مترمربع به 23 مترمربع رسیده است. علاوه بر این، حدود 1268/82 هکتار فضای سبز جدید به فضای سبز قبلی اصفهان افزوده شده در حالی که 10246/87 هکتار از فضای سبز آن به سایر کاربریها تبدیل شده است. همچنین با بررسی تغییرات اتفاق افتاده مشخص شد که فضای سبز تمام مناطق این شهر، بیشتر تمایل به کاهش داشته که با توجه به این مسیله، مناطق شهرداری اصفهان نیازمند فضای سبز شهری مطلوب هستند.

Keywords:

شهر اصفهان , تصاویر لندست , سرانه فضای سبز , پایش تغییرات , مقایسه پس از طبقه بندی