تعیین نقش تعدیل گر سرمایه اجتماعی در تاثیرگذاری مدیریت دانش بر بهره وری منابع انسانی

هدف از نگارش پژوهش حاضر، تعیین نقش تعدیل گر سرمایه اجتماعی در تاثیرگذاری مدیریت دانش بر بهره وری منابع انسانی می باشد. تحقیق حاضر، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گرد آوری داده ها، توصیفی-پیمایشی محسوب میشود. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه بوده که برای تدوین آن، از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. برای سنجش مدیریت دانش از ابعاد جامعه پذیری، درونی سازی، برونی-سازی و ترکیب دانش، برای سنجش سرمایه اجتماعی از ابعاد ساختاری، شناختی و ارتباطی و برای سنجش بهره وری منابع انسانی نیز از ابعاد توانایی، وضوح، کمک، انگیزه، ارزیابی، اعتبار و محیط استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل 315 نفر از کارکنان اداره مرکزی بانک ملت می باشند که با بهره گیری از فرمول حجم نمونه کوکران، 174 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری نیز، تصادفی ساده بود. نتایج حاصل از بکارگیری مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرمافزار لیزرل بیانگر آن بود که مدیریت دانش و ابعاد آن، تاثیر معناداری بر بهره وری منابع انسانی داشته و سرمایه اجتماعی نیز تاثیر مدیریت دانش بر بهره وری منابع انسانی را تعدیل میکند

Keywords:

سرمایه اجتماعی , مدیریت دانش , بهره وری منابع انسانی